Op zondag 26 mei wandelden we de Hike 2024. Organisatoren Aafke, Corien, Jan en Tom hadden weer een geweldige programma voor alle wandelaars bedacht.
Vooraf waren we nog wat bang dat het weer roet in het eten zou gooien; er was regen voorspeld. Maar die regen bleek toch vooral in de nacht van vrijdag op zaterdag te zijn gevallen. Tijdens de wandeling was het overwegend droog en vielen slechts af en toe kort wat spetters. Desondanks hielden we het toch niet helemaal droog; natte voeten bleken bijna niet te vermijden…
Nadat we ons ’s morgens bij De Ark hadden gemeld, werd om het kwartier ieder team met 2 auto’s naar de startplaats gebracht: een carpoolplaats aan de Schieveensedijk vlak bij vliegveld Zestienhoven (of Rotterdam/The Hague airport zoals je tegenwoordig moet zeggen). Van daar liepen we richting en over Landgoed De Tempel. Dat eindigde in een doorsteek door een weiland. En dat weiland bleek door de overvloedige regenval in de nacht hier en daar meer op een zompig moeras, dan op een weiland. Met vele natte voeten tot gevolg.
We konden er niet te lang bij stil staan, want direct na dit wei-/moerasland bereikten we de eerste post waar een spel gespeeld moest worden: 60 kleine ballen van een trap af in een grote ton gooien. Dat bleek lastiger dan het eruit zag.
Na dit eerste spel ging het over de begraafplaats Hofwijk (op grond van de aanwijzingen van de organisatie negeerden we het bord “verboden toegang”) richting de Zweth. Aan de Zwethkade was gelegenheid voor een sanitaire stop, waar dankbaar gebruik van werd gemaakt. Iets verderop stond het tweede spel klaar. Een skippybal, een touw en een steil bruggetje leverden samen een uitdagend parcours op dat zo snel mogelijk afgelegd moest worden, heen en terug en heen.
Vanaf daar richting de snelweg en parallel aan de snelweg, op onze tanden bijtend want dat was een heel eind, naar het Ackerdijkse Bos. Daar was post 3 geplaatst en mochten we laten zien hoe goed we konden speerwerpen (#goedgedaanpapamijnmeetlintistekort). Ook werd ons daar gevraagd welke acht vogelnamen er op de brug bij spel 2 stonden geschreven. Op één deelnemer van het hele deelnemersveld na bleek niemand dat gezien te hebben, dus dat werd een grote gok waar weinig punten mee werden gescoord. Opmerkelijk: alle teams gokten op de kievit als één van de acht en die vogel bleek er nog op te hebben gestaan ook.
Hierna werden we teruggeleid richting de Schie en bereikten we al snel de lunchlocatie: het restaurant van Kringloopbedrijf Delft. Hier was een heerlijke lunch verzorgd met soep, broodjes, een kroket, rauwkost en iets te drinken. Er moest voor of na de lunch ook nog even gepuzzeld worden: drie puzzels met ieder 12 woorden waarbinnen telkens 3x vier woorden met elkaar samenhingen via een verbindend woord (“pop”, “stroperig”, “vasthoudend”, “biefstuk” >> verbindend woord “taai”).
Na de lunch ging het op voor de tweede helft van de tocht. We kregen voor onderweg wat vragen en woordpuzzels mee.
Aan de rand van de campus van de TU Delft zat post 4 klaar. Daar moesten we een doolhof oplossen. Nu was het doolhof zelf niet zo heel moeilijk, maar de handicap was de stift waar mee we de route in het doolhof moesten tekenen. Deze stift moesten we “bedienen” met de zes touwtjes die de stift in evenwicht hielden: Een precisiewerkje. Opmerkelijk: post 4 is door een groep gemist omdat zij dachten dat er 2 zwervers op een bankje zaten…
We vervolgden onze weg over de campus en daar voorbij en uiteindelijk onder de snelweg door richting Emerald/Delfgauw. Bij een bult in het landschap had post 5 zijn plek gevonden. De opdracht luidde: ga twee-aan-twee met de ruggen tegen elkaar staan met een voetbal klem ertussen. Loop zo de bult op en rol dan de bal weer naar beneden voor het volgende tweetal. Er werden verschillende technieken doorgenomen: ga je zijwaarts de bult op of met een vooruit en een achteruit? Het bleek weinig uit te maken, want het was hoe dan ook een hele toer. Met als beloning een appel en chocolade.
Niet heel ver daar vandaan langs de Delfgauwse Noordeindseweg troffen we post 6, alwaar we een kleine estafette mochten lopen: over een smal dammetje, hoepel gooien en weer terug om de volgende aan te tikken. Onze groep trof hier ook Dick den Bakker die de route met de fiets aflegde om alles en iedereen op de foto te zetten. De reportage die hij daarvan heeft gemaakt is ’s avonds getoond.
Toen ging het op voor de laatste etappe: Door het Bieslandsebos naar de Sportlaan in Pijnacker, waar we gastvrij werden ontvangen bij Club de Pétanque Folâtre. Daar wachtte ons een laatste opdracht: scoor punten door jeu de boules-ballen in gaten te laten rollen. Met een beetje geluk waren daar leuke punten te scoren.
Inmiddels hadden we 15 kilometer gelopen (of iets meer als je telkens de buitenbocht had genomen). We waren blij dat vanaf hier auto’s zorgden dat we weer teruggebracht werden bij De Ark.
’s Avonds om 19:00 uur, toen alle groepen hun tocht hadden volbracht en iedereen zich wat had opgefrist, troffen we elkaar in De Ark voor het eindspel, de fotopresentatie en de prijsuitreiking. Dat is altijd een leuk moment, want daar zie je wie er eigenlijk allemaal hebben meegedaan met de wandeling. Gelukkig was het zonnetje ook gaan schijnen, zodat we het eindspel buiten op de parkeerplaats konden spelen. Met een blinddoek om moest je van de ene naar de andere kant van de parkeerplaats lopen, onder begeleiding van een medespeler die alleen mondeling aanwijzingen mocht geven. Moeilijkheid hierbij was dat de parkeerplaats vol stond met plastic bekers en dat het omstoten of aanraken van zo’n beker straftijd opleverde. Het ene team pakte het voorzichtig aan en ging al schuifelend door het parcours. Het andere team ging meer als olifant door de porseleinkast. Hoe dan ook, er werd veel gelachen en iedereen werd luid toegejuicht.
De dag werd daarna in de kerkzaal afgesloten met het bekijken van de Hike-foto’s/film en de prijsuitreiking. Uiteraard werden de organisatie en alle vrijwilligers die onderweg klaar stonden hartelijk bedankt. En wie de winnaars zijn? Mijn conclusie is dat we eigenlijk allemaal winnaars zijn, want of je nu veel of weinig punten had gescoord: iedereen heeft een leuke dag gehad en genoten van de wandeling, de verrassende plekken waarlangs we gevoerd zijn, de gesprekken onderweg, de lunch en de spellen.
We kijken alweer uit naar een volgende keer…
Frans-Jan Voogt
namens team De Stappentellers
