Op 1 oktober is het Israëlzondag. De collecte is bestemd voor Nes Ammim. Een aantal gemeenteleden heeft in het voorjaar Nes Ammim bezocht en is daar rondgeleid door Christiaan Baan, pastor in Nes Ammim. Hij schreef het volgende:
“Ik zit hier in de zon met uitzicht op het Karmelgebergte. Toen we een half jaar geleden aankwamen in Nes Ammim, leek het heel rustig. Nu voelden we laatst de ramen trillen van raketinslagen een eind verderop, en heeft een hooligan-achtige knokgroep uit Tel Aviv gezegd: ‘We gaan de ingangen van de kibboets blokkeren, zodat al die linkse mensen die daar wonen er niet uit kunnen’.
Onze kibboets is opgezet door Nederlanders en Duitsers als brug tussen Joden en christenen na de Tweede Wereldoorlog. Om te werken aan verzoening na de Holocaust. Héél in het klein, zeg ik er meteen bij. Het is nooit de pretentie geweest dat we tegenover die verschrikkingen iets gelijkwaardigs kunnen zetten in positieve zin.
Ik probeer vooral te luisteren naar mensen, zodat ze zich gehoord en gesteund voelen. Iedereen hier draagt hier sporen van verlies. Zo vertelde een Palestijnse christen me laatst hoe zijn familie destijds uit hun dorp werd verdreven.
Wij proberen ons niet in de politiek te mengen. Men weet wel dat wij voorbijgangers zijn, dat we binnen een paar jaar weer teruggaan naar Europa en niet stemmen. Maar als je voor verbinding bent, en met Palestijnen omgaat, word je nu in Israël als ‘links’ gezien, of je nou wilt of niet. Zo sterk is de polarisatie.
In de tijd van onze oprichting was er achterdocht, ook vanuit de Israëlische autoriteiten, dat wij mensen het christelijk geloof zouden aanprijzen. Maar zending is nadrukkelijk niet de bedoeling, dat staat ook in onze statuten.
Ja, er zijn mensen die vraagtekens hadden bij ons besluit om hier te gaan wonen. Maar voor mij gaat het er om hóe je hier bent. Het gaat uiteindelijk om het hier en nu. Je moet het verleden onder ogen durven zien, elkaars pijn durven delen en vooruit durven kijken. Daarvoor proberen we ons in te zetten.
Als je hier woont, kom je er wel achter hoe ingewikkeld de verhoudingen zijn. Ze zeggen wel eens: tien Joden, twintig meningen. Ik ben er intussen achter dat dit met de Palestijnen net zo is. Dat is een beetje de verwarring waarin ik verkeer. Maar het is ook een mooie verwarring.”
De bewoners van Nes Ammim komen uit verschillende kerken en vormen met elkaar een oecumenische geloofsgemeenschap. Op sjabbat komen de bewoners bij elkaar in de kerkdienst. Er zijn bijbelkringen en een leerhuis. Het studieprogramma biedt een verdiepende kennismaking met Israël met excursies naar historische en religieuze plaatsen.
Nes Ammim voelt zich niet alleen solidair met de Joden, maar met alle inwoners van Israël. Bij de ingang van het Huis van Studie en Gebed staat een kunstwerk dat de overeenkomsten en gelijkwaardigheid van de drie Abrahamitsche religies uitbeeldt.
De diaconie