Drijft de kou ons de kerk uit of drijven wij de kou eruit?
Onder dit motto zijn Bouke Docter, Jan van den Beukel en Johan Scherpenisse, de drie gepensioneerden van de renovatiecommissie, afgedaald in de spelonken van onze kerk. Ook wel de kruipruimtes genoemd. Oude kleren aan, een zaklamp in de hand en daar gingen we. De kerkzaal heeft een warme lucht verwarming. CV ketels verwarmen het water en een volgende machine gebruikt het warme water om de lucht te verwarmen om die vervolgens in grote kanalen te blazen. Van de elf roosters in de kerkzaal waar de warme lucht uit moet komen, kwam maar uit vijf warme lucht. Bij de rest niet. Onze conclusie: er is iets met die luchtkanalen aan de hand.
In de hal onder de grote voetenveegmat zijn we door de luiken naar beneden gegaan. Zand, puin, leidingen, maar net genoeg ruimte onder de vloer om al kruipend onze weg te vinden. Na 20 meter kruipen zagen we een kanaaldeel dat los was gegaan. De warme lucht werd daar de kruipruimte ingeblazen i.p.v. in de kerkzaal. Van stenen hebben we muurtjes gestapeld als steun voor het luchtkanaal en met de bekende Ducttape de boel weer aan elkaar gemaakt. Gelukkig was het er lekker warm en droog. Verderop vonden we nog meer lekkages. Weer met stenen en Ducttape aan de slag. Tijd om de bovenwereld weer op te zoeken. Toch werkten nog niet alle luchtroosters. Een volgende dag zijn we verder gegaan en hebben we nog een reparatie uitgevoerd. Het blijft een tijdelijke oplossing, maar we hopen voor deze winter voldoende.
Zondag kunnen we met z’n allen ervaren wat het resultaat is van onze inspanningen.
Namens de doe-het-zelvers,
Johan Scherpenisse