Vind je het een verrijkende periode in je leven? In welk opzicht?
Kati: “Ja, je bent meer betrokken.”
Kati noemt het een nadeel dat zij als ouderling begonnen is in corona-tijd (ter vervanging van een ander); het was daardoor moeilijk om contacten te leggen.
Kati: “Het is verrijkend omdat je diverse mensen ontmoet, omdat er deuren opengaan en het leerzaam is. Je leert over de kerkorde en merkt dat de site van de PKN een bron van informatie is.”
Kati heeft twee e-learnings gedaan via de PKN: ‘Beleid en Bestuur’ en de ‘Training pastorale gesprekken’.
Het is voor Kati haar tweede periode, de eerste keer was 15 jaar geleden toen zij nog maar pas in Berkel woonde. In haar eerste periode had zij als ambtsdrager 40 adressen, nu 180. Na haar eerste periode van 4 jaar is zij wijkteamlid gebleven. Nu, met 180 adressen is zij vooral aansturend bezig, waarbij zij probeert het overzicht te krijgen. Kati heeft elke 6 tot 8 weken per mail contact met haar 12 wijkteamleden, waarbij zij o.a. deelt wat er in de kerkenraad speelt en waarbij zij van de wijkteamleden informatie verzamelt. Het verbonden zijn met elkaar vindt zij daarbij belangrijk.
Kati: ”De maatschappij verandert, de kerk ook. Ga mee met de tijd, wees niet bang om dingen te veranderen. Dat geeft dynamiek.
Het is begrijpelijk wanneer iemand opziet tegen verandering, maar verandering kan noodzakelijk zijn.”
Kati zit ook in de leiding van de ouderensoos: dat geeft nog meer verbondenheid. Daar ontmoet zij ook mensen uit de hervormde gemeente en de rooms-katholieke kerk. Laatst is in de soos de Passiepaasviering georganiseerd met 60 deelnemers. Dat was prachtig!
Kati: ”Het is fijn om te merken op deze manier iets voor een ander te kunnen betekenen.”
Kati gebruikt bij het aansturen van de wijkteamleden de ervaring die zij bij haar werk in het onderwijs heeft opgedaan. Zij vindt dat de wijkteamleden veel waardering verdienen om het werk dat zij doen.
Kati merkt op dat de corona-tijd ook wel voordelen had: bij het bezoeken van mensen, het brengen van een plantje e.d. trof zij vaker dan anders de mensen thuis omdat ze thuis werkten.
Welke goede herinneringen heb je/Waar krijg je voldoening uit?
Kati noemt de gesprekken met kinderen/familie van een overledene bij een rouwdienst die zij als dienstdoend ouderling meemaakt. En ook de gesprekken bij een gedachtenisdienst.
De sfeer, de ontmoeting met de familie, de rituelen bij de dienst, zoals het aansteken van een kaars, de troost die nabestaanden putten wanneer zij merken dat er in de kerk nog steeds aan hun geliefde wordt gedacht en horen over de plaats die hij of zij daar innam.
Heb je steun aan andere ambtsdragers (gehad)?
Kati: “Ja, in de samenwerking met andere ambtsdragers. Zoals in het voorbereiden van het Pastoraal Beraad. Daar moet je van tevoren goed over nadenken. Weten waar jouw kracht ligt, en waar de kracht van een ander. Zo kom je tot een goede taakverdeling en taakgerichte samenwerking, bijvoorbeeld: wie zit voor en wie maakt het verslag.”
Kati ervaart ook wel knelpunten: in de communicatie (Enerzijds: Moet ik alles weten? Anderzijds: Een ander weet dingen, maar deelt die niet.) Belangrijk is: goed naar elkaar luisteren, elkaar ruimte geven om het anders te doen, oude structuren loslaten. Nieuwe mensen hun verantwoordelijkheid zelf laten dragen.
Wat vind je moeilijk aan het ambtsdrager zijn?
Kati: “Het gevoel te kort te schieten (de gedachten ‘ik zou die nog moeten bellen’, ‘ik zou daarnaar toe moeten gaan’…). Soms, na lang bezig te zijn geweest, tegen jezelf moeten zeggen: nu is het genoeg. Het werk is nooit af.”
Hoe ben je destijds ambtsdrager geworden?
Kati: “De eerste keer ben ik gevraagd. De tweede keer heb ik gereageerd op een oproep die op de website stond waarin een ambtsdrager werd gezocht. Ik herinner me nog goed het moment dat ik de oproep las en dacht: laat ik mijn verantwoordelijkheid nemen.”
Wat geef je aan een nieuwe ambtsdrager mee, welke raad of welk advies?
Kati: “Blijf vooral jezelf. Je doet het met één reden in naam van onze lieve Heer, je mag een steentje bijdragen. Zie dat als de rode draad. En wees dankbaar dat je het kan doen.”
Waarom zou iemand ambtsdrager willen zijn?
Kati: “Iedereen heeft verantwoordelijkheid naar elkaar, naar je medemens.”
Tenslotte draagt Kati nog een paar punten aan die zij belangrijk vindt.
Inwerken
Kati: “Ik ben nog twee jaar ouderling. Ik zou het leuk vinden om iemand in te werken (dat heb ik zelf gemist), een soort buddy voor een ander te zijn. Ik zou dan de hoofdverantwoordelijke zijn, de ander lerend. Wanneer ik wegga gaat de ander als hoofdverantwoordelijke door. Dat is goed voor de continuïteit.”
Pastorale gesprekken
Kati: “Sommigen vinden het moeilijk om pastorale gesprekken te voeren. Zelf ga ik ook niet op bezoek met de bijbel op zak. Blijf jezelf. Diepgaande gesprekken komen vanzelf als er ruimte en rust is. Een luisterend oor is al heel belangrijk. Je hoeft niet altijd wat te zeggen. Op den duur wordt het makkelijker pastorale gesprekken te voeren. Als je geen antwoord weet in bepaalde situaties, zeg dat gewoon.
Mij heeft de training via e-learning hierbij geholpen”
Verbinding oud en jong
Verbinding tussen oud en jong vindt Kati belangrijk.
Kati: “De ouderensoos kan ook voor jongeren wat betekenen. Jongeren zouden als stage voor school activiteiten voor ouderen kunnen ondernemen. Jong kan van oud leren maar ook anders om!! Mensen ontmoeten, contact leggen tussen oud en jong, bijvoorbeeld via speeddaten. Ouderen hebben wijze levenslessen. Je leert respect te hebben voor elkaar.”
Maarten Hordijk, 4 april 2022